Astronomy Picture of the Day  

Uitleg: Ten zuiden van het grote stervormingsgebied dat bekend staat als de Orionnevel bevindt zich de heldere blauwe reflectienevel NGC 1999. Langs de rand van het Orion moleculaire wolkencomplex op zo'n 1500 lichtjaar afstand, doet de daarin ingenestelde variabele ster V380 Orionis NGC 1999 oplichten. De nevel wordt gemarkeerd door een donkere op z'n kant liggende "T", rechts van het midden in dit uitzicht door een telescoop met een hoekafmeting aan de hemel van ongeveer twee maal die van een Volle Maan. Men nam ooit aan dat deze donkere vorm een verduisterende stofwolk was die in silhouet verscheen. Maar infraroodwaarnemingen suggereren dat de vorm waarschijnlijk een holte betreft die door energetische jonge sterren dwars door de nevel werd geblazen. In dit gebied barst het namelijk van dergelijke energetische jonge sterren die gekenmerkt worden door straalstromen (jets) en uitstromingen met oplichtende schokgolven. De schokfronten in deze zogenaamde Herbig-Haro objecten, genoemd naar sterrenkundigen George Herbig en Guillermo Haro, hebben intens rode tinten. HH 1 en HH 2 zijn rechts onder NGC 1999 zichtbaar. HH 222, ook bekend als de Watervalnevel, verschijnt als een rode veeg rechtsboven in beeld. Om schokken te produceren moeten de snelheden waarmee sterjets zich door het omringende materiaal boren snelheden hebben van honderden kilometers per seconde.