![[NL]](GIF/apodnl.gif){kind=small}
Ontdek het
heelal! (of: ) Elke
dag wordt een andere afbeelding of foto van ons fascinerende heelal onder de
aandacht gebracht
met een bijbehorende korte uitleg geschreven door een
sterrenkundige.
14 Juli 2017
Uitleg: Grootse spiraalstelsels lijkt vaak alle eer toe te komen. Hun pasgeboren, heldere, blauwe sterclusters langs hun sierlijke, symmetrische spiraalarmen trekken gegarandeerd de aandacht. Maar kleine, onregelmatige stelsels vormen ook sterren — zoals bijvoorbeeld NGC 4449, op ongeveer 12 miljoen lichtjaar afstand. Met een diameter van minder dan 20.000 lichtjaar is dit kleine eilanduniversum vergelijkbaar qua afmeting met een satelliet van ons eigen Melkwegstelsel, de Grote Magelhaanse Wolk, en wordt daar vaak mee vergeleken. Deze opmerkelijke, met behulp van de Hubble Ruimtetelescoop gemaakte close-up van dit veelbestudeerde melkwegstelseltje werd opnieuw bewerkt om de karakteristieke rozerode gloed van waterstofgas meer te benadrukken. Die gloed traceert de wijdverbreide stervormingsgebieden in NGC 4449, waarvan sommige zelfs groter zijn dan die in de Grote Magelhaanse Wolk, tot enorme interstellaire bogen en bellen geblazen door kortlevende massieve sterren. NGC 4449 maakt deel uit van een groep van Melkwegstelsels die te vinden is in het sterrenbeeld Canes Venatici. Het is tevens het eerste dwergstelsel waarin een getijde-sterstroom werd geïdentificeerd.
(of:
![[EN]](GIF/en_flag.gif){kind=small}
)
| Inzendingen
| Index
| Zoek
| Kalender
| RSS
| Sterrenkundige termen
| Onderwijs
| Meer over APOD
| Forum
| ▶
Auteurs & redacteuren:
Robert Nemiroff
(MTU) &
Jerry Bonnell (UMCP)
Nederlandse vertaling:
Rolf A. Jansen
(ASU)
Specific rights apply.
site visitors since 2015-08-26T02:00:00