27 Juli 2021

Williamina Flemings Driehoek in De Sluier
Credit & Copyright: Anthony Saab
Uitleg:
Deze verstrengelde, delicate, chaotisch uitziende filamenten van geschokt,
opgloeiend gas, die aan de aardse hemel gedrapeerd lijken in de richting van
het sterrenbeeld Cygnus, vormen een onderdeel van de Sluiernevel.
De Sluiernevel zelf is
een grote supernovarest, een uitdijende puinwolk van de doodsklap waarmee een
massieve ster ontplofte.
Het eerste licht van die supernova-explosie
bereikte de Aarde waarschijnlijk ruim 5000 jaar geleden.
De interstellaire schokgolven die wegschoten vanuit de plaats van de cataclysmische explosie ploegen
zich door de ruimte voort en vegen daarbij interstellair gas voor zich uit wat
door de schok wordt aangeslagen.
De opgloeiende filamenten zijn als lange rimpels in een vel dat we vrijwel van
opzij bekijken, met een opmerkelijk goede scheiding in de gloed van
geïoniseerde waterstofatomen enerzijds (weergegeven in blauwe tinten), en
zuurstof (rode tinten) anderzijds.
De Sluiernevel, die ook bekend staat als de
Cygnuslus en werd gecatalogiseerd
als NGC 6979, meet inmiddels
bijna 3° aan de hemel, oftewel ongeveer 6 maal de hoekdiameter van een
Volle Maan.
Op een geschatte afstand van 2400
lichtjaar is deze
flard ongeveer 30 lichtjaar lang.
De vaak naar een directeur van het
Harvard
College Observatory genoemde Pickerings Driehoek kan beter aangeduid worden
als Williamina
Flemings Driehoekige Flarden, naar zijn
eigenlijke
ontdekker.