Astronomy Picture of the Day  

Uitleg: Gedurende hun korte leven jagen massieve sterren hun nucleaire brandstof er in een rap tempo doorheen. Als gevolg van kernfusie bij de extreem hoge temperaturen en druk rondom hun sterkern combineren kernen van lichtere elementen zoals waterstof en helium tot zwaardere elementen zoals koolstof, zuurstof, etc. in een reeks die eindigt met ijzer. Een supernova-explosie, de uiteindelijk onvermijdelijke en spectaculaire doodsklap van een massieve ster, schiet dan ook puin de omringende ruimte in dat is verrijkt met zwaardere elementen die op hun beurt weer terecht komen in volgende generaties sterren en planeten — en mensen. Deze gedetailleerde röntgenafbeelding, gemaakt met behulp van het in een baan rond de Aarde draaiende Chandra Röntgenobservatorium, toont zo'n hete, uitdijende stellaire puinwolk met een afmeting van circa 36 lichtjaar. Deze jonge supernovarest, gecatalogiseerd als G292.0+1.8, bevindt zich op zo'n 20.000 lichtjaar afstand in de richting van het zuidelijke sterrenbeeld Centaur. Het eerste licht van de supernova-explosie zal de Aarde ongeveer 1600 jaar geleden hebben bereikt. Blauwe tinten benadrukken filamenten van gas, met temperaturen van miljoenen graden, die uitzonderlijk rijk zijn aan de elementen zuurstof, neon en magnesium. Deze zijn omgeving verrijkende supernova produceerde ook een pulsar, het rondtollende overblijfsel van de ineengestorte sterkern. De verbazingwekkende afbeelding werd vrijgegeven ter viering van de 20e verjaardag van het Chandra Röntgenobservatorium.

Morgen: ruimtekameleon

---

◀  | Archief (of: ) | Inzendingen | Index | Zoek | Kalender | RSS | Sterrenkundige termen | Onderwijs | Meer over APOD | Forum |  ▶

---

Auteurs & redacteuren: Robert Nemiroff (MTU) & Jerry Bonnell (UMCP)
Nederlandse vertaling: Rolf A. Jansen (ASU)
Specific rights apply.

site visitors since 2015-08-26T02:00:00