Astronomy Picture of the Day  

Uitleg: Ultima Thule is niet het object dat de mensheid vorige maand dacht dat het was. Toen de New Horizons ruimtesonde begin januari langs de verre planetoïde Ultima Thule (officieel aangeduid als 2014 MU₆₉) scheerde, toonden de eerste opnamen twee cirkelvormige lobben waarvan men dacht dat een simpele extrapolatie naar drie dimensies ruwweg overeen zou komen met een bolvorm. Maar een analyse van onlangs naar de Aarde geseinde opnamen — ondermeer een reeks opnamen die kort na passage van het punt van dichtste nadering werden gemaakt — toont dat door de planetoïde verduisterde achtergrondsterren sneller dan verwacht weer tevoorschijn kwamen. De enig mogelijke verklaring is dat dit 30 km wijde Kuipergordelobject een 3D vorm heeft die sterk verschilt van wat men slechts een paar weken eerder aannam. Om precies te zijn, zoals weergegeven in de bovenstaande illustratie, blijkt nu dat de grotere lob (Ultima) meer lijkt op een dikke pannekoek dan op een bol, terwijl de kleinere lob (Thule) op een gedeukte walnoot lijkt. De resterende onzekerheid betreffende de precieze vorm is weergegeven door de blauwe onderbroken lijnen. De nieuwe vorminformatie duidt er op dat zwaartekracht — die massievere objecten tot een bolvorm samentrekt — wellicht een minder belangrijke rol speelde in de vorming van Ultima Thule dan gedacht. De New Horizons ruimtesonde reisde naar Ultima Thule na midden-2015 langs Pluto te zijn gescheerd. Nieuwe metingen en afbeeldingen (opgeslagen in het geheugen van de ruimtesonde) worden bit voor bit gestaag op Aarde ontvangen.

Morgen: maanjet

---

◀  | Archief (of: ) | Inzendingen | Index | Zoek | Kalender | RSS | Sterrenkundige termen | Onderwijs | Meer over APOD | Forum |  ▶

---

Auteurs & redacteuren: Robert Nemiroff (MTU) & Jerry Bonnell (UMCP)
Nederlandse vertaling: Rolf A. Jansen (ASU)
Specific rights apply.

site visitors since 2015-08-26T02:00:00