Astronomy Picture of the Day  

Uitleg: Het oeroude sterrenbeeld Auriga, de Voerman of Wagenmenner, is rijk aan sterrenhopen en nevels en rijst hoog aan de noordelijke winterhemel. Dit diepe mozaïek van telescoopopnamen, dat in januari werd vastgelegd, omspant bijna 24 Volle Manen (12°) aan de hemel en toont meerdere van de populairste bezienswaardigheden in Auriga. Het drukke beeldveld kijkt uit langs het vlak van ons Melkwegstelsel vrijwel naar het galactisch anticentrum, dwz. de richting tegenover dat van het Melkwegcentrum. Heeft u richtingaanwijzingen nodig? Onder in beeld, langs de grens tussen Auriga en Taurus, staat de heldere blauwe ster Alnath bekend als zowel β Tauri als γ Aurigae. Uiterst links en op bijna 3000 lichtjaar afstand meten de drukke, rondlussende filamenten van supernovarest Simeis 147 ongeveer 150 lichtjaar in doorsnede. Verder naar rechts vindt u de, aanzienlijk verderweg gelegen, emissienevel IC 410, op zo'n 12000 lichtjaar afstand. Dat stervormingsgebied is beroemd vanwege de daarin schuilgaande jonge stercluster NGC 1893, en kikkervisvormige wolken van gas en stof. De Vlammende Sternevel, IC 405, bevindt zich nog wat verder naar rechts. De verwrongen wolken van rood opgloeiend waterstofgas daarin worden geëxciteerd door de hete O-ster AE Aurigae. Twee van de open sterrenhopen in ons Melkwegstelsel, de door Charles Messier gecatalogiseerde M 36 en M 38, vertrouwd voor vele met verrekijkers gewapende hemelschouwers, verschijnen eveneens bovenin het bovenstaande sterrenveld.

Morgen: van harte

---

◀  | Archief (of: ) | Index | Zoek | Kalender | RSS | Sterrenkundige termen | Onderwijs | Meer over APOD | Forum |  ▶

---

Auteurs & redacteuren: Robert Nemiroff (MTU) & Jerry Bonnell (UMCP)
Nederlandse vertaling: Rolf A. Jansen (ASU)
NASA Official: Phillip Newman. Specific rights apply.
NASA Web Privacy Policy and Important Notices
A service of: ASD at NASA / GSFC
& Michigan Tech. U.

visitors since 2015-08-26T02:00:00